maar eerst even...

Er is zware storm voorspelt vandaag. Code rood met gevaar voor omvallende bomen en wegwaaiende daken enzo. Ik ben deze week ook boswachter dus aan mij de schone taak om te signaleren waar er bomen op het pad liggen of andere stormschade die aandacht verdient.

Vanmorgen eerst even ontbijten, kipjes uit het nachthok laten en opruimen. Ik loop met de was naar de wasmachine en zou haast eerst de was doen. Ik loop met de afwas naar de afwasmachine en bedenk dat ik die best eerst even leeg kan halen, en dan ook opruimen en dan ook eerst even het aanrecht soppen, of eerst even vegen, moet ik niet nog een boodschap? en O ja, ook nog iets met een 40-dagen projectje en elke dag een hoofdstuk lezen, zal ik dat eerst doen?

Herken je dat? Je hobbelt zomaar van de ene in de andere taak terwijl je eigenlijk op weg was naar die ene taak die eerst moet gebeuren. 

Ik laat dus de boel de boel en trek eerst een warme trui aan en mijn boswachters-jas. Voordat de storm begint en ik niet meer veilig naar buiten kan, fiets ik mijn rondje. Er hangt lente in de lucht!! De zanglijster heeft het hoogste woord, de meesjes fluiten en fladderen om elkaar heen en ik zie krokusjes in het bos! Ook de eerste takken staan al op uitbotten. Heerlijk!!

Maandag had ik een afgerukte vleugel van een redelijk grote vogel gevonden en gefotografeerd. In de whatsapp groep van de boswachters wordt er enthousiast op gereageerd, superleuk hoe iedereen meedenkt! Er wordt gespeculeerd welke vogel het was en door welk ongeluk het om het leven is gekomen.

We besluiten dat het een buizerd was en dat het door een havik geslagen is of een verkeersslachtoffer. Zo leer ik vanzelf nieuwe termen die me steeds meer thuis laten raken als natuurbeheerder. 

Opgefrist en afgekoeld kan ik nu deze nieuwe dag verder, binnen, plannen. Eerst even lezen, dan de was, lunchen, blogje, iets met een rolgordijn repareren proberen en genieten van ons huisje.