No excuse

Ik sop en dweil de vloer boven. Met een man met een thuiskantoor wordt ook de logeer/studeerkamer elke dag gebruikt en geef ik die ook een beurt.

Als ik daarmee klaar ben, giet ik de emmer leeg in de gootsteen. Dat doe ik omdat er niet alleen stof en pluisjes in de emmer opgedweild zijn, maar ook nog wat restjes stroomdraad, schroefjes en andere onenigheden die ik niet in het riool wil storten. Nu kan ik na het leeggieten het roostertje leeggooien in de vuilnisbak, ik voel me zeer milieubewust.

Daarna neem ik de gootsteen onderhanden. Terwijl de kraan loopt, giet ik sop op een spons en boen ik verfresten uit de bak. 

Terwijl de kraan loopt...

Ik denk terug aan onze logeerpartij bij familie in Kaapstad, 2 jaar geleden. Er heerste enorme droogte in Kaapstad. Hierdoor werd er zeeeeeer zuinig met water omgegaan. Schoonmaken deed men met vochtige doekjes ipv een emmer water. Ook douchen was een uitdaging. De eerste, koude stralen, werden opgevangen in een teil waar je dan later de wc mee kon doorspoelen. En even je spons uitspoelen onder een stromende kraan was er echt niet bij. De gootsteen veegde je uit met een papiertje of met zo'n vochtig kant en klaar doekje. Op social media gingen allerlei tips rond hoe je nog meer water kon besparen. Een potje thee dronk je natuurlijk tot de bodem leeg, en kopje koffie zette je afgepast, precies voor het aantal kopjes dat je nodig had en niet alvast voor wie een tweede bakkie misschien wil....

Ik denk tijdens het soppen aan ons levend water. Aan de bron. Je hoort weleens van mensen in verre buitenlanden, die heel zuinig met hun bijbel omgaan, alsof het kostbaar water is. 

Wij niet. 

Ik niet tenminste. Met de beschikbaarheid van zoveel bijbels in huis en online, lijkt het wel alsof Het Woord minder kostbaar is geworden. Ik giet klakkeloos een emmer woorden weg, Ik lees de hoofdstukken, als ik al lees, alsof het stromend water is dat zo de gootsteen in gaat, zonder dat het Zijn werk heeft kunnen doen.

wow

'Het woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard', komt in me op. Levend water is nodig om te groeien, om mee schoon te maken, om vuil weg te spoelen. om je te verfrissen en in hitte af te koelen. 

Nou daar kan ik weer een dagje over mijmeren....