Ontmoedigingsbeleid

Zo aan het eind van de dag, na een hele dag binnen achter een beeldscherm, trekken we de tuin in. Dit weekend zijn we begonnen aan groot onderhoud. Met de kettingzaag grote takken weghalen en bomen wat uitdunnen. Lekker stoer zo’n man! Het laatste stukje moestuin schep ik om, en ik trek de eerste dikke paardestekken eruit. In mijn achterhoofd hoor ik dan mijn moeder die roept dat de buurvrouw niet altijd alle onkruid met wortel en al eruit trekt. Wie weleens in de tuin werkt, weet dat dat niet altijd direct lukt. Wortels zitten te vast of je trekt in het voorbijlopen ‘even’ een onkruidje weg waarbij je een hand blaadjes vasthoud terwijl de wortels nog in de grond steken. Als je dan de buurvrouw vraagt waarom ze het toch zo doet, meldt ze dat ze aan ‘ontmoedigingsbeleid’ doet. In de hoop dat de plant de strijd gaat opgeven, steeds weghalen wat boven de grond uitsteekt. 

 Soms zijn er dingen in je denken, of gewoontes die je hebt aangeleerd, die je eigenlijk met wortel en al moet uitrukken, maar dat lukt niet altijd, toch? Het herkennen van zoiets is al heel wat. Ik merkte vandaag dat het makkelijk is om te denken ‘tsjonge wat een grote tuin, ik wordt al moe als ik eraan denk dat ik het allemaal moet bijhouden!’ Terwijl ik ook kan denken ‘Wat een heerlijke tuin en wat een prachtig weer! Heerlijk om elke dag even buiten te zijn’
Dit is natuurlijk maar een klein dingetje. Er zijn vast ook mensen die met grotere  problemen rondlopen, maar dit was vandaag mijn dingetje. Ik moest steeds even het ‘onkruid’ herkennen en weghalen, en bewust iets anders bedenken voor ik mezelf! de put in zou praten.  

Ontmoedigingsbeleid

Steeds weer het onkruid weghalen tot je merkt dat het weg blijft. En de ene keer zal dat sneller en makkelijker gaan dan de andere keer. En soms trek je het zomaar met wortel en al uit en ben je er in 1x vanaf. Daar hopen we natuurlijk op. Maar in praktijk kost het vaker even tijd. Wist je dat je hersenen geherprogrammeerd kunnen worden? Dus als je steeds dat onkruid weghaalt (en wat beters gaat denken of wat anders gaat doen) dan ga je daaraan wennen en komt het onkruid  minder terug of blijft zelfs helemaal weg! 

Nu blijft het natuurlijk wel opletten he!  Want ik kan wel mijn perkje netjes in orde hebben, maar om me heen staat een heel bos waar allerlei onkruid welig tiert en zaden strooit....

We blijven dus lekker bezig...

Zoals Jan Pool al zei :’Christenen zijn niet volmaakt, God is nog met ze bezig. Werk in uitvoering dus...’