stukkie bij beetje

Zo af en toe hebben we een gesprek met iemand van Natuurmonumenten over het stuk grond om ons huis. Een stuk braakliggend vergeten terrein waar we met alle liefde wel iets moois van willen maken.

Maar die schuur...

Op het terrein staat een grote, oude, verwaarloosde schuur. Waarschijnlijk nog uit 1962 of zo. Gebouwd in de tijd dat men nog snel en goed een schuren neerzette voor de eerste boeren in de polder. Veel schuren zijn al wat verbouwd. Er liggen zonnepanelen op, een modern dak of ze zijn uitgebouwd of gemoderniseerd. 'Onze' schuur niet. Daar is al jaren niets aan gedaan. Dat betekent nu dan ook dat het dak lekt omdat er dakramen ontbreken of dakpannen stuk zijn. De basis staat nog wel stevig. Betonnen muren met dikke houten spanten houden de boel nog wel even overeind. Laatst stonden de wilde koeien uit het bos er zelfs even tijdelijk in, wachtend op transport naar de vleesfabriek...dat was nog een heel verhaal...

Natuurmonumenten zit zelf ook met de schuur in z'n maag. ze willen er van af maar ze mogen hem niet echt verkopen .Wel bijvoorbeeld voor 30 jaar overdragen of zo, maar dan moet de schuur volgens contract na 30 jaar weer terug naar Natuurmonumenten, in redelijke staat... ja dahaag.

Op dit moment liggen er nog allerlei bestemmingsbeperkingen op. Zo mag je er niet overnachten in de schuur, niets commercieels ondernemen en nog wat onhandige dingen. Het wordt dus nog even een Kunst om land en schuur in beheer te krijgen!! Want wij willen er natuurlijk wel mensen lekker laten slapen, en laten koken en wandelen en daar willen we dan ook wat aan verdienen.

Het zit een beetje zo:....

Wij wonen midden in het gele blok. Het rood omlijnde deel is van ons maar de rest binnen de gele lijnen is dus onbeheerd gebied met een grote schuur erop. Hoe leuk zou het zijn om daar schaapjes te laten lopen, een grote moestuin aan te leggen of een leuke picknickwei te plaatsen?? Vanaf het begin hebben we al het idee dat dat stuk echt wel bij ons gaat horen alleen moet NM daar nog even een plannetje voor maken. Nu is het ook nog zo dat de Rentmeester waar we al 3 jaar mee in onderhandeling zijn, een andere baan heeft gekregen en de boswachter van vastgoed en pachtzaken is ook weg en de manager Flevoland ook... We beginnen dus eerdaags weer opnieuw met ons verhaal bij een volgende kandidaat.

Maar!! Er is ook nieuws.

Het laatste besluit van de rentmeester voor ze wegging, was dat we alvast een stukkie mochten pachten naast ons huis. Het stukkie aan de weg, dat niet in de weg ligt als ze, stel, toch wat aan de schuur gaan doen. 

Ooit was dat een boomgaard met appel en perenbomen maar zo als het op de foto is, is het al even niet meer. De hoogste bomen zijn vorig jaar wegens essentak-sterfte omgehaald en de appel en perenbomen die in de weg stonden zijn daarbij gesneuveld. Die waren toch al jaren niet meer gesnoeid en helemaal doorgeschoten.

Leuk was toen wel dat het een soort van grasveldje naast onze tuin werd (stiekem mee maaien als we ons gras maaien..) en dat we dat als kampeerveldje konden gebruiken bij de bruiloft van Eline en Thijs.

Inmiddels hebben we iemand laten langskomen van Flevolandschap die een plan heeft gemaakt om de wal en de boomgaard weer in ere te herstellen. Een plan waarin staat dat we dan de wal even schoon moeten maken om er dan nog 60 (zestig...) bomen te planten en 8 fruitbomen in de boomgaard. toe maar.

De afgelopen weken hebben we handenvol bramen en brandnetels eruit getrokken, takken en oud snoeiafval op hopen gesorteerd en hazelnoten teruggesnoeid.

Donderdag kwamen er 2 collega boswachters die een cursus boom omzagen hadden gevolgd en de metershoge den en peer en nog iets om kwamen zagen. Die den is denk ik ooit een kerstboompje geweest dat even in de tuin was geplaatst. De peer was ook doorgeschoten en die andere was ws meidoorn of zo. 

Na een discussie over het inzagen van de boom zodat die netjes op het gras zou vallen, ging de zaag er in en viel de boom niet om maar bleef netjes met z'n kruin in de andere bomen hangen. Het is nog een hele klus geweest met touwen en een tractor en nog heel veel zagen, maar de bomen zijn weg!

Voorlopig hebben we nog genoeg werk. De bomen moeten in stukken gezaagd (voor de kachel), die blokken moeten dan netjes ergens gestapeld worden (doen we in die schuur... alvast) en dan moeten al die geraapte en afgezaagde takken nog door de shredder. Daar zijn we denk ik ook nog wel even een dagje zoet mee. maar dan hebben we meteen mooie bodembedekking houtsnippers. Leuk tegen onkruid en als paadje tussen de moestuintjes!

ik heb spierpijn......